Nan Groot Antink – ‘Een werk voor de Bergkerk’

LET OP : de normale openingstijden van de expositie zijn dinsdag t/m zondag van 11-17 uur, maar de kerk is soms beperkt of niet toegankelijk i.v.m. concerten of andere evenementen, voor meer informatie hierover zie onze agenda.

Nan Groot Antink is voor even onze gids in de Bergkerk. In haar expositie neemt ze de bezoeker mee naar de muurschilderingen die er honderden jaren geleden zijn aangebracht. Dat wil zeggen, naar wat er van die schilderingen resteert, want geen ervan is ongeschonden tevoorschijn gekomen uit een lange geschiedenis van beeldenstorm en restauratie. De kerk staat nu bekend om het helder binnenvallende daglicht, deels het resultaat van het kleurloze glas in de ramen, deels van het lichte stucwerk en de beschildering in variaties van wit. Van oorsprong waren de interieurs van zulke gebouwen niet onbeschreven. Ze hadden een rijk decoratieschema en het kerkbestuur gaf met enige regelmaat opdrachten voor Bijbelse voorstellingen van vele meters hoog en breed.

Nan Groot Antink gaat in de directe nabijheid van die schilderingen doeken ophangen die zijn geverfd met plantaardige verfstoffen. En omdat ze in een kerk komen te hangen heeft ze zich beperkt tot planten die in de Bijbel worden genoemd. De planten zelf zijn in het afgelopen jaar opgekweekt, verzameld en gedroogd door tuinliefhebbers in Deventer, zodat het hele project een sterk lokaal karakter krijgt.

Het is niet uit historische belangstelling dat Nan Groot Antink juist de aandacht wil vestigen op de versierde muren van de Bergkerk. Zij zoekt de verbinding met de wandschilders die hier ooit actief waren omdat zij met hun werk tegelijkertijd symboliek en kleur aanbrachten. Het zijn juist die aspecten die een kerk als deze een gewijde sfeer bezorgen. Van die twee, christelijke verhalen en kleur, is het vooral de laatste die haar invalshoek bepaalt. Zij houdt zich al een kunstenaarsleven lang bezig met kleuren uit natuurlijke materialen. Ze heeft de wereld rondgereisd om kennis op te doen van het winnen van kleurstoffen uit planten, aarde en dierlijke materialen en van de mogelijkheden om er textiel mee te verven. Als vanzelf stuitte ze daarbij op oude culturele gebruiken en codes die op ieder continent, in elke religie  en vaak zelfs streekgebonden eigen kenmerken hebben. Omdat zij zelf bijna altijd een buitenstaander is, overlopend van nieuwsgierigheid maar geen lid van de gemeenschap waarmee ze contact maakt, draagt ze niet alleen oude technieken over aan volgende generaties. Ze presenteert de resultaten van haar zoektocht in een nieuwe context die we bij gebrek aan beter moderne kunst noemen.

De nieuwe serie doeken wordt gecombineerd met de eerste serie die Nan Groot Antink ooit maakte met plantaardige verfstoffen, inmiddels zo’n vijfendertig jaar geleden. Samen zullen oud en nieuw werk iets toevoegen aan de kerkruimte, of daar terugbrengen, wat de ervaring van de ruimte zal veranderen. Kleur, natuur, zachtheid, transparantie, allemaal mooie eigenschappen die en passant nieuwe belangstelling zullen wekken voor wat zich nog aan oude schilderkunst in de kerk bevindt.